Πίνακας περιεχομένων

Είσαι από τους ανθρώπους που θέλουν πάντα γλυκό μετά το φαγητό; Όχι, δεν είσαι απλά λιχούδω/ης. Όχι δεν έχεις χαμηλή αυτοσυγκράτηση. Όχι δεν φταίει (μόνο) το ζάχαρό σου, ή οι συνήθειες σου. Μπορεί να υπάρχει μια πληθώρα λόγων, όπως είναι ενδεικτικά, διατροφικές ελλείψεις, ορμονικοί λόγοι, το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, ή απλά να θες να νιώσεις μια συγκεκριμένη αισθητηριακή εμπειρία (την γλυκιά γεύση σε αυτή την περίπτωση).

Οι λιγούρες, συμπεριλαμβανομένης της επιθυμίας για ζάχαρη μετά από ένα γεύμα, αποτελούν μέρος της ανθρώπινης υπόστασής μας. Βιολογικά, το σώμα μας είναι προγραμματισμένο να αναζητά ευχάριστες και ενεργειακά πυκνές τροφές, όπως αυτές που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Μέρος αυτού πηγάζει από την έμφυτη προδιάθεσή μας να “αναζητούμε την ευχαρίστηση και να αποφεύγουμε τον πόνο”. Υπάρχει πλήθος μελετών που δείχνει επίσης ότι η ζάχαρη ενεργοποιεί τα κέντρα ανταμοιβής του εγκεφάλου, προκαλώντας έναν κύκλο ανατροφοδότησης που πυροδοτεί ακόμη περισσότερες λιγούρες για γλυκά (Farr, Li and Mantzoros, 2016; Rossi and Stuber, 2018; Pursey et al., 2024).

Υπάρχουν βέβαια και ψυχολογικοί και συναισθηματικοί λόγοι, καθώς και λόγοι που σχετίζονται με τις συνήθειες σου και τις συσχετίσεις που έχεις μάθει μεγαλώνοντας, ή που η κοινωνία σου έχει εμφυσήσει, για τους οποίους μπορεί να θέλεις γλυκό μετά το φαγητό, αλλά αυτούς θα τους αναλύσουμε σε άλλο άρθρο.

Ποιοι είναι οι βιολογικοί παράγοντες που προκαλούν την επιθυμία για γλυκό μετά το φαγητό

Η κατανόηση των βιολογικών παραγόντων που προκαλούν την επιθυμία για ζάχαρη μπορεί να σε βοηθήσει να κατανοήσεις πώς οι ορμονικές αλλαγές, οι δραστηριότητες των νευροδιαβιβαστών και οι μεταβολικές διεργασίες μπορούν να οδηγήσουν στην επιθυμία για γλυκά.

Ακολουθούν μερικοί βιολογικοί λόγοι για την αυξημένη επιθυμία για γλυκό μετά από ένα γεύμα:

1. Ανισορροπία σακχάρου στο αίμα

Όταν απολαμβάνεις ένα γεύμα πλούσιο σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες – σκέψου λευκό ψωμί ή μακαρόνια – μπορεί να διαταραχθεί η ισορροπία του σακχάρου στο αίμα σου, προετοιμάζοντας το έδαφος για την επιθυμία για γλυκό.

Η κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες ή απλά σάκχαρα (χωρίς πρωτεΐνη, ή λιπαρά μαζί) οδηγεί σε μια απότομη αύξηση του σακχάρου στο αίμα. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, το σώμα σας απελευθερώνει ινσουλίνη, με στόχο την ομαλοποίηση των επιπέδων σακχάρου. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία μπορεί μερικές φορές να είναι υπερβολική, προκαλώντας πτώση του σακχάρου στο αίμα κάτω από το επιθυμητό επίπεδο – μια κατάσταση γνωστή ως αντιδραστική υπογλυκαιμία. Αυτή η απότομη πτώση του σακχάρου στο αίμα διεγείρει την επιθυμία για πηγές γρήγορης ενέργειας, όπως είναι τα γλυκά.

Πρέπει να αναφέρω εδώ, πως αυτό δεν συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους, αλλά στους περισσότερους, τα γλυκά ή τα τρόφιμα με πολλούς υδατάνθρακες, μπορεί να προκαλέσουν αυτήν την πτώση του ζαχάρου (Benton, 2002; Mantantzis et al., 2019)

γλυκό μετά το φαγητό - πως το σάκχαρο επηρεάζει την επιθυμία - antidiet.gr

2. Διατροφικές ελλείψεις

Με βάση όσα γράφονται πιο πάνω, αν το γεύμα σου είναι χαμηλό σε πρωτεΐνη, φυτικές ίνες (που προσφέρουν κορεσμό λόγω όγκου), ή καλά λιπαρά, μπορεί να μην σε ικανοποιήσει όσο πρέπει και αυτό να αυξήσει την επιθυμία σου για γλυκό.

3. Δεν έφαγες κάτι που να ικανοποιήσει

Αν τρως συνέχεια τα ίδια και τα ίδια, ή έχεις παγιδευτεί στην νοοτροπία της δίαιτας και τρως μόνο “αυτό που πρέπει”, aka άπαχη πρωτεΐνη με σαλάτα, είναι πολύ πιθανό αυτό να σου αυξήσει την επιθυμία για γλυκό μετά. Κι αυτό γιατί δεν έχεις ικανοποιήσει τον παράγοντα της απόλαυσης – φυσικά δεν μπορεί κάθε γεύμα σου να είναι ένας οργασμός γεύσης και απόλαυσης, όμως η μονοτονία και η στέρηση δεν θα σε βοηθήσουν να μειώσεις τα γλυκά. Αν τα γλυκά είναι το μόνο “διασκεδαστικό” φαγητό που τρως, είναι λογικό να τα θες συνέχεια.

γλυκό μετά το φαγητό - η ικανοποίηση ειναι πολύ σημαντικός παράγοντας

4. Έλλειψη ύπνου ή/και υψηλά επίπεδα στρες

Η στέρηση ύπνου και το άγχος/στρες συνεργάζονται για να αυξήσουν τη λαχτάρα για τροφές με πολλές θερμίδες.

Μια σχετικά πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι το χρόνιο στρες, όταν συνδυάζεται με δίαιτα υψηλής θερμιδικής αξίας, αυξάνει την πρόσληψη τροφής και την προτίμηση για γλυκές τροφές. Αυτό δείχνει πόσο σημαντική είναι μια υγιεινή διατροφή σε περιόδους με έντονο στρες για την πρόληψη της αύξησης βάρους (Kin Ip et al., 2023).

Ο κακός ύπνος διαταράσσει τις ορμόνες της πείνας (αυξάνοντας τη γκρελίνη, που είναι ορμόνη της πείνας, και μειώνοντας τη λεπτίνη, που είναι η ορμόνη του κορεσμού) και βλάπτει τα κέντρα λήψης αποφάσεων του εγκεφάλου, καθιστώντας πιο δύσκολο να αντισταθείς στη λαχτάρα και πιο πιθανό να επιλέξεις ζαχαρούχα ή λιπαρά τρόφιμα (Guarana et al., 2021; Chaput et al., 2022; Van Egmond et al., 2022). Ο εγκέφαλός σου ανταποκρίνεται λιγότερο στα σήματα πληρότητας, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει τις ορμόνες του στρες, όπως είναι η κορτιζόλη) που μπορούν να αυξήσουν τις λιγούρες και την όρεξη (Epel et al., 2001; Lin et al., 2020).

Αυτά όλα μπορούν να δημιουργήσουν έναν ατελείωτο φαύλο κύκλο: το άγχος μπορεί να προκαλέσει κακό ύπνο και ο κακός ύπνος μπορεί να αυξήσει το άγχος. Αυτός ο κύκλος τροφοδοτεί περαιτέρω τη λαχτάρα για τρόφιμα που προσφέρουν προσωρινή ευχαρίστηση και με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανθυγιεινά πρότυπα διατροφής, αυξημένο κίνδυνο για αύξηση του βάρους και άλλα προβλήματα υγείας.

Αυτές οι αλλαγές μπορούν να συμβούν ακόμη και μετά από μια μόνο νύχτα κακού ύπνου, και μπορεί να γίνουν πιο επιβλαβείς με την πάροδο του χρόνου, εάν δεν βελτιωθεί η κατάσταση (Rihm et al., 2018; Duan et al., 2022).

Ο ύπνος είναι επίσης κρίσιμος για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Όταν έχεις κοιμηθεί επαρκώς και καλά, το σώμα σου χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη για να μεταφέρει την γλυκόζη από την κυκλοφορία του αίματός σου στα κύτταρά σου για ενέργεια. Αλλά ακόμη και μια νύχτα κακού ύπνου μπορεί να μειώσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη έως και 25% (!), αφήνοντας περισσότερη γλυκόζη να κυκλοφορεί στο αίμα σου (Donga et al., 2010).

γλυκό μετά το φαγητό - ο καλός, επαρκής ύπνος είναι πολύ σημαντικός για να μειώνονται οι λιγούρες

5. Απελευθέρωση ντοπαμίνης και μείωση σεροτονίνης

Η ζάχαρη προκαλεί την απελευθέρωση ντοπαμίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που σχετίζεται με την ευχαρίστηση και την ανταμοιβή στον εγκέφαλο. Αυτή η απελευθέρωση ντοπαμίνης δημιουργεί μια θετική αίσθηση που ενισχύει την επιθυμία για γλυκό (Thanarajah et al., 2019).

Η σεροτονίνη από την άλλη, που είναι η ορμόνη της καλής διάθεσης, καταστέλλει την όρεξη. Οι φυσικές αλλαγές στη σεροτονίνη μπορούν να επηρεάσουν τις καθημερινές διακυμάνσεις στη διάθεση, τα επίπεδα ενέργειας και την προσοχή. Σχετίζεται επίσης με την κατανάλωση περισσότερων σνακ πλούσιων σε υδατάνθρακες το απόγευμα, αφού η σεροτονίνη συνδέεται αρκετά με την κατανάλωση υδατανθράκων.

Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες τείνουν να λαχταρούν περισσότερα τρόφιμα πλούσια σε υδατάνθρακες. Η ευερεθιστότητα, η κούραση, η κατάθλιψη ή η λαχτάρα για υδατάνθρακες είναι μέρος των προεμμηνορροϊκών συμπτωμάτων και μπορεί να συνδεθεί με μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης (Anton et al., 2012; Wurtman and Wurtman, 2017; Jun, Joo and Fazzino, 2025).

Πώς μπορείς να μειώσεις την επιθυμία για γλυκό μετά το φαγητόπρακτικές ιδέες

Για να διατηρήσετε σταθερό το ζάχαρό σου και να μειώσεις την επιθυμία για γλυκό μετά από ένα γεύμα, προσπάθησε να καταναλώνεις ολοκληρωμένα και ισορροπημένα γεύματα που περιέχουν όχι μόνο υδατάνθρακες (απλούς ή σύνθετους), αλλά και φυτικές ίνες, άπαχες πρωτεΐνες και λίγα καλά λιπαρά. Ειδικά η πρωτεΐνη δείχνει να βοηθά πολύ στον γλυκαιμικό έλεγχο (Basturk, Koc Ozerson and Yuksel, 2021).

Μη τρως βιαστικά ή στα όρθια όσο μπορεις, γιατί αυτό μειώνει το πόσο απολαμβάνεις το φαγητό σου. Προσπάθησε να μην κάνεις παράλληλα άλλες δραστηριότητες (πχ να βλέπεις τηλεόραση) και φάε σε ένα ήρεμο μέρος, καθιστή στο τραπέζι. Άφηνε το πηρούνι σου κάτω κάθε λίγες μπουκιές και μη ξεχνάς να επικεντρώνεσαι στις υφές και τις γεύσεις καθε ξεχωριστού τρόφιμου που τρως.

Προσπάθησε να καταναλώνεις τουλάχιστον 20 γρ πρωτεΐνη σε κάθε γεύμα, ιδίως στο πρωινό. Μη ξεχνάς να τρως αρκετά λαχανικά και 1-2 μερίδες φρούτων μέσα στην ημέρα. Μην αποφεύγεις εντελώς το λίπος, απλά επέλεγε καλές πηγές (ελαιόλαδο, ξηρούς καρπούς, αβοκάντο, ταχίνι, φυστικοβούτυρο είναι μερικές πολύ καλές πηγές) – μην υπερβάλλεις με την ποσότητα. Προφανώς δεν είναι καλή ιδέα να κόψεις μια ολόκληρη ομάδα τροφών, ή κάποιο μακροθρεπτικό, εκτός αν έχεις κάποιο ιατρικό θέμα που να το επιβάλλει.

Προσπάθησε να βελτιώσεις την ποιότητα και ποσότητα του ύπνου σου. Στόχευσε για τουλάχιστον 7 ώρες βραδινού ύπνου. Αν νομίζεις ότι έχεις πολύ στρες, μπορείς να δοκιμάσεις να το μειώσεις με τεχνικές, όπως είναι ο διαλογισμός, οι βαθιές αναπνοές ή η γιόγκα.

Αν έχεις πολύ στρες, βρες κάποιο τρόπο να το διαχειριστείς. Το πολύ στρες, μπορεί να σε κάνει να έχεις ανάγκη το γλυκό για να καλμάρει το νευρικό σου σύστημα.

ΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΟΨΕΙΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΑ ΓΛΥΚΑ! Το “ποτέ ξανά γλυκό”, συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ. Προσπάθησε να καταναλώσεις μικρότερες ποσότητες σταθερά και συνειδητά μέσα στην εβδομάδα, ώστε να μη νιώθεις στέρηση (η στέρηση συνήθως οδηγεί σε υπερφαγίες – έχεις κάνει ποτέ υπερφαγικό με μπρόκολο; Μάλλον όχι. Ξέρεις γιατί; Γιατί δεν ήταν ποτέ απαγορευμένο φαγητό το μπρόκολο..).

👉 Θέλεις να μάθεις περισσότερα για τη διατροφή χωρίς δίαιτες; Ακολούθησέ με στο Instagram για ιδέες, tips και έμπνευση γύρω από την anti-diet φιλοσοφία!

✨ Και αν νιώθεις ότι θα ήθελες πιο προσωπική καθοδήγηση, μπορείς πάντα να επικοινωνήσεις μαζί μου για πιθανή συνεργασίαΜπορείς να δεις το βιογραφικό μου εδώ.

Επιμέλεια κειμένου (ή συνταγής): Κωνσταντίνα Αποστολοπούλου – Φλώρου, Διαιτολόγος BSc

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αντιγραφή ή αναπαραγωγή του παρόντος περιεχομένου χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια – και χωρίς σαφή αναφορά στο antidiet.gr ως πηγή.

ΘΕΛΕΙΣ ΔΩΡΕΑΝ ΤΟΝ ΠΛΗΡΗ ΟΔΗΓΟ ΓΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΙΤΕΣ;  
ΕΓΓΡΑΨΟΥ ΣΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ

Αναφορές

Anton, S.D., Gallagher, J., Carey, V.J., Laranjo, N., Cheng, J., Champagne, C.M., Ryan, D.H., McManus, K., Loria, C.M., Bray, G.A., Sacks, F.M. and Williamson, D.A. (2012) ‘Diet type and changes in food cravings following weight loss: Findings from the POUNDS LOST Trial’, Eating and Weight Disorders – Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity, 17(2), σελ. e101–e108. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1007/bf03325333.

Basturk, B., Koc Ozerson, Z. and Yuksel, A. (2021) ‘Evaluation of the Effect of Macronutrients Combination on Blood Sugar Levels in Healthy Individuals’, Iranian Journal of Public Health, 50(2). Διαθέσιμο στο DOI: 10.18502/ijph.v50i2.5340.

Benton, D. (2002) ‘Carbohydrate ingestion, blood glucose and mood’, Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 26(3), σελ. 293–308. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1016/s0149-7634(02)00004-0.

Buchanan, K.L., Rupprecht, L.E., Kaelberer, M.M., Sahasrabudhe, A., Klein, M.E., Villalobos, J.A., Liu, W.W., Yang, A., Gelman, J., Park, S., Anikeeva, P. and Bohórquez, D.V. (2022) ‘The preference for sugar over sweetener depends on a gut sensor cell’, Nature Neuroscience, 25(2), σελ. 191–200. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1038/s41593-021-00982-7.

Chaput, J.-P., McHill, A.W., Cox, R.C., Broussard, J.L., Dutil, C., da Costa, B.G.G., Sampasa-Kanyinga, H. and Wright, K.P. (2022) ‘The role of insufficient sleep and circadian misalignment in obesity’, Nature Reviews Endocrinology, 19(2). Διαθέσιμο στο DOI: 10.1038/s41574-022-00747-7.

Donga, E., van Dijk, M., van Dijk, J.G., Biermasz, N.R., Lammers, G.-J., van Kralingen, K.W., Corssmit, E.P.M. and Romijn, J.A. (2010) ‘A single night of partial sleep deprivation induces insulin resistance in multiple metabolic pathways in healthy subjects’, The Journal of clinical endocrinology and metabolism, 95(6), σελ. 2963–8. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1210/jc.2009-2430.

Duan, D., Kim, L.J., Jun, J.C. and Polotsky, V.Y. (2022) ‘Connecting insufficient sleep and insomnia with metabolic dysfunction’, Annals of the New York Academy of Sciences, 1519(1). Διαθέσιμο στο DOI: 10.1111/nyas.14926.

Epel, E., Lapidus, R., McEwen, B. and Brownell, K. (2001) ‘Stress may add bite to appetite in women: a laboratory study of stress-induced cortisol and eating behavior’, Psychoneuroendocrinology, 26(1), σελ. 37–49. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1016/s0306-4530(00)00035-4.

Farr, O.M., Li, C.R. and Mantzoros, C.S. (2016) ‘Central Nervous System Regulation of Eating: Insights from Human Brain Imaging’, Metabolism: clinical and experimental, 65(5), σελ. 699–713. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1016/j.metabol.2016.02.002.

Guarana, C.L., Ryu, J.W., O’Boyle, E.H., Lee, J. and Barnes, C.M. (2021) ‘Sleep and self-control: A systematic review and meta-analysis’, Sleep Medicine Reviews, 59, σελ. 101514. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1016/j.smrv.2021.101514.

Jun, D., Joo, S. and Fazzino, T.L. (2025) ‘Beyond general food craving: sex differences in food-specific craving identified using item response theory’, Frontiers in Psychology, 16. Available at: https://doi.org/10.3389/fpsyg.2025.1588999.

Kin Ip, C., Rezitis, J., Qi, Y., Bajaj, N., Koller, J., Farzi, A., Shi, Y.-C., Tasan, R., Zhang, L. and Herzog, H. (2023) ‘Critical role of lateral habenula circuits in the control of stress-induced palatable food consumption’, Neuron, 111(16). Διαθέσιμο στο DOI: 10.1016/j.neuron.2023.05.010.

Lin, J., Jiang, Y., Wang, G., Meng, M., Zhu, Q., Mei, H., Liu, S. and Jiang, F. (2020) ‘Associations of short sleep duration with appetite‐regulating hormones and adipokines: A systematic review and meta‐analysis’, Obesity Reviews, 21(11). Διαθέσιμο στο DOI: 10.1111/obr.13051.

Mantantzis, K., Schlaghecken, F., Sünram-Lea, S.I. and Maylor, E.A. (2019) ‘Sugar rush or sugar crash? A meta-analysis of carbohydrate effects on mood’, Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 101, σελ. 45–67. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1016/j.neubiorev.2019.03.016.

Pursey, K.M., Yokum, S., Brain, K. and Burrows, T. (2024) ‘Neural Responses in Addictive Eating: a Systematic Review’, Current addiction reports [Preprint]. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1007/s40429-023-00538-8.

Rihm, J.S., Menz, M.M., Schultz, H., Bruder, L., Schilbach, L., Schmid, S.M. and Peters, J. (2018) ‘Sleep Deprivation Selectively Upregulates an Amygdala–Hypothalamic Circuit Involved in Food Reward’, The Journal of Neuroscience, 39(5), σελ. 888–899. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1523/jneurosci.0250-18.2018.

Roberts, C.A., Giesbrecht, T., Fallon, N., Thomas, A., Mela, D.J. and Kirkham, T.C. (2020) ‘A Systematic Review and Activation Likelihood Estimation Meta-Analysis of fMRI Studies on Sweet Taste in Humans’, The Journal of Nutrition, 150(6), σελ. 1619–1630. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1093/jn/nxaa071.

Rossi, M.A. and Stuber, G.D. (2018) ‘Overlapping Brain Circuits for Homeostatic and Hedonic Feeding’, Cell Metabolism, 27(1), σελ. 42–56. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1016/j.cmet.2017.09.021.

Thanarajah, S.E., Backes, H., DiFeliceantonio, A.G., Albus, K., Cremer, A.L., Hanssen, R., Lippert, R.N., Cornely, O.A., Small, D.M., Brüning, J.C. and Tittgemeyer, M. (2019) ‘Food Intake Recruits Orosensory and Post-ingestive Dopaminergic Circuits to Affect Eating Desire in Humans’, Cell Metabolism, 29(3), σελ. 695-706.e4. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1016/j.cmet.2018.12.006.

Van Egmond, L.T., Meth, E.M.S., Engström, J., Ilemosoglou, M., Keller, J.A., Vogel, H. and Benedict, C. (2022) ‘Effects of acute sleep loss on leptin, ghrelin, and adiponectin in adults with healthy weight and obesity: A laboratory study’, Obesity, 31(3). Διαθέσιμο στο DOI: 10.1002/oby.23616.

Wurtman, J. and Wurtman, R. (2017) ‘The Trajectory from Mood to Obesity’, Current Obesity Reports, 7(1), σελ. 1–5. Διαθέσιμο στο DOI: 10.1007/s13679-017-0291-6.